ویتاکر در اوایل ۱۹۴۳ همراه کردن فرزندان و همسران را در جلسه مشاوره گسترش داد این اقدام از سه مفهوم نشأت گرفت استفاده از درمان مشترک، بازی و عاطفه. در خانواده درمانی رابطه همکاری نزدیک ویتاکر با مالون و وارکینتین جزئیات فرایند و تکنیک درمان مشترک در خانواده درمانی را ایجاد کرد.
تاکید ویتاکر بر نقش عواطف که به شدت از آن دفاع شده بود تاکید کلیدی در روان درمانی روان پویایی بود نقش بازی در درمان به شکل خاصی همسو با مکتب روانشناسی خود و روان تحلیلی است جایی که کارکردهای رها از تعارض خود و تکمیل جنبه‌های متعارض و مشکل‌ساز فرد جنبه‌های مهمی از شخصیت فرد محسوب می شود.